örnek bir babaya ihtiyacım var. eve ne zaman kız arkadaş getirsem külotuna boşalan bir abazana değil.erkeklerin beni arzulamasına alışkınım. daha 12 yaşımda başladı. ailemle yemeğe giderdim. her perşembe akşamı, red lobster'a. bütün erkekler bana bakardı. ne düşündüklerini bilirdim. okulda oğlanların mastürbasyon yaparken beni düşündüğü gibi. hoşuma giderdi. hala da gidiyor. tanımadığım insanlar bana bakıp, beni becermek istiyorlarsa gerçekten manken olma şansım var demektir ve bu harika. çünkü hayatta en berbat şey, sıradan biri olmaktır.
olması gereken her şey, er ya da geç, oluyor.
"orduya nasıl katıldın?" "bakın çavuş. 3 nedenim vardı. bir: vatanseverim, iki: ülkemi seviyorum ve üç: beni enselediler."
"ne yapıyorsun?" "hiçbir şey." "mastürbasyon yapıyordun." "hayır yapmıyordum." "evet yapıyordun." "tamam, o zaman vur beni. mastürbasyon yapıyordum. doğru, maymunu tokatlıyordum. elden bozduruyordum. canavarıma merhaba diyordum."
gerçekleri inkar etmenin gücünü asla hafife alma.
görevim temelde nefretimi maskelemekten ibaret, yetkili pisliklere olan nefretimi. ve günde en az bir kez tuvalete kapanıp mastürbasyon yaparak cehenneme bu kadar yakın olmayan bir hayatın fantezilerini kurmak.
başarılı olmak için sürekli başarılı bir imaj yaratmak zorundasın.
kar yağışına dakikalar kalan günlerden biriydi. hava elektrik yüklüydü. neredeyse duyabiliyordun. ve bu torba oradaydı. benimle dans ediyordu, oynamam için yalvaran küçük bir çocuk gibi. 15 dakika için. işte o gün fark ettim; her şeyin ardında hayat vardı ve iyilik dolu, inanılmaz bir güç. korkmak için hiçbir neden olmadığına inanmamı istiyordu. hem de hiç. video, zavallı bir bahane, biliyorum. ama hatırlamama yardım ediyor. hatırlamaya ihtiyacım var. bazen.. öyle çok güzellik var ki dünyada. dayanamayacağımı hissediyorum. ve kalbim içine kapanacak.
bugün hayatınızın geri kalanının ilk günü.
"sorunları bulup bizi korkutma güçlerini yok etmek. benmerkezci hayatın sırrı bu. yaptıklarınızın sorumluluğunu kabullenip, çözümleri bularak sürekli kurban olma kısır döngüsünden kurtulursunuz. kurban olmayı seçmişseniz kurbansınızdır." "kurban olmayı reddediyorum."
sanırım başıma gelen şey için fena halde kızabilirdim; ama dünyada bunca güzellik varken kızgın kalmak oldukça zor. bazen hepsini bir anda görüyormuşum gibi geliyor ve bu çok fazla. kalbim, patlamaya hazır bir balon gibi doluyor. sonra sakinleşmeyi hatırlıyorum, tutunmaya çalışmaktan vazgeçmeyi. o zaman yağmur gibi üstümden akıp gidiyor. ve sonsuz bir minnet duyuyorum küçük, aptal hayatımın her bir anı için. eminim neden bahsettiğim hakkında hiçbir fikriniz yok. ama merak etmeyin. bir gün anlayacaksınız.