pek sorgulamaya gelmez hayat.yaşam bir deha işi değil. bir sürgün, köle düzeni. kurtuluşu ummak safdillik. intihar seçimi bu yüzden gerekli. ne ki yürek isteyen bir eylem. hep tasarladım salt. kendiliğinden oluşmasına bel bağlıyorum. lucretius, "ölüm ben varken yok. ben yokken de onun var olması anlamsız." demiş galiba. nasıl inanabilir, bekleyebilirim. hemen tüm yazarların ölüm beklentisine bel bağladıkları gerçek. virginia woolf, ernest hemingway, daha niceleri. bitti'yi algıladıklarında bu yolu seçtiler. gerçekten yürekliydiler. bencileyin zayıf, korkak değil.
insan tragedyasının özü bilinmezliktir. hangi ölçüte vurursan vur doğru ya da yanlış seçeneklerini kestiremezsin.
oduncasına yaşa ahmak. durduramıyorsan bile beynin işlevlerini, en aza indirge. örneğin acıkıyorsan, bırak, acık. işeyebiliyorsan, bırak, işe. bitkisel yaşama en yakın biçimde sürdür canlılığını.
bunca vurdumduymaz olunabiliyorsa, algıların, sanatın, daha nice uğraşların anlamı ne?
..mın sapını gülle donatırdım, sevseydim.
öğretilenlerin hiçbir işe yaramayacağını anlayacaksınız ileride.
şen, kaygısız, görmüş geçirmiş suratımı takındım. gülünç tutkulara dönüştürdüm, gençliğimin sözde sevdalarını.