en kötü suçlara ışık tutarsak, diğer suçlar da aydınlığa çıkacaktır."kadın ruhu hiçbir zaman tümden sizin olamaz, siz ona asla sahip çıkamazsınız."
hiçbir ceza, vicdanımın sesi kadar acı olamaz.
"ariel dorfman, bu oyununda, uzun bir diktatörlük döneminden sonra demokratik bir yönetime kavuşmuş bir ülkede, eski dönemde politik görüşleri nedeniyle işkenceye ve tecavüze uğramış bir kadının, yeni dönemde, kendisine işkence yapanla karşılaştığında ondan öç alıp almama kararıyla yaşadığı ikilemi, gerilimli bir atmosferde sahneye taşıyor. ölüm ve kız, insanlık suçu işleyen işkencecilerin, öç alma duygusu ile ölümle cezalandırılmasının, toplumsal yaşamın dengesinin ve huzurunun bozulmasına yol açıp açmayacağını tartışan politik bir oyun."