güçlü bir adamı temiz bir kılıç darbesiyle öldürmek, sinsi sanayi ve siyaset oyunlarıyla onu ve sonraki nesilleri hayvana çevirmekten iyidir.zihin ve beden, çalışmanın yıkıcı etkileriyle sürekli yıpranır. manevi ve fiziksel takat tükenir. bir kere dibe doğru kaymaya başladınız mı kronik gıdasızlık, yaşama gücünü kesen ve düşüşü hızlandıran bir etmen halini alır.
insan, içgüdülerini eskiden olduğu gibi doğal bir sadakatle izlemiyor artık. akıl yürüten bir mahluka dönüşmüş durumda. hayat ona büyük hazlar ya da acılar verdiğinde zekasıyla hayata sarılabiliyor yahut ondan vazgeçebiliyor.
hayat bu kadar tekinsiz, mutlu olma imkânı bu kadar uzak olunca, hayatın ucuzlaması ve intiharların yaygınlaşması kaçınılmaz olur. bu olgu o kadar yaygındır ki, intihar haberi yer almayan günlük gazete bulamazsınız. mahkemelerdeki intihar girişimi davaları ise, ancak sıradan bir sarhoş kadar ilgi uyandırır ve aynı hızla, aynı ilgisizlikle görülüp geçilir.