messer lizio'nun evine sık sık gelip giden, manardi da brettinoro ailesinden ricciardo adında yakışıklı, sağlıklı bir genç vardı. messer lizio da, karısı da ona öz oğullarıymış gibi davranıyorlardı. ricciardo önce bir kez, sonra üst üste evin kızını görmüş, gençliğine, güzelliğine, sevimliliğine, davranışlarına kendini kaptırmıştı. gelinlik çağına gelmiş olan kızı sevmeye başlamış; ama duygularını kimseye açmamıştı. kız da bu durumu sezmiş, o da delikanlıyı sevmeye başlamıştı. bu duruma çok sevinen ricciardo, birçok kez kıza içini dökmeye karar vermiş; ama cesaret edemeyerek susmuştu. ama bir gün olanca cesaretini topladı ve:
"tanrı adına, sevdandan öldürme beni!" dedi.
genç kız da hemen şu yanıtı verdi:
"tanrı adına sen de beni öldürme!"
bu karşılıktan çok hoşlanan ricciardo daha da yüreklendi.
"isteğini yerine getirmemezlik edemem. ama ikimizin de yaşamını kurtarmanın yolunu sen bulacaksın." dedi.
bunun üzerine genç kız şu karşılığı verdi:
"beni gözaltında tuttuklarını biliyorsun. odama nasıl gelebileceğini bilemiyorum. onurumu lekelemeden buluşmamızın bir yolunu biliyorsan söyle, ne gerekiyorsa yapayım."
ricciardo aklından çeşitli olasılıkları geçirdikten sonra şunları söyledi:
"caterina, güzelim, bir yol geliyor aklıma. sizin bahçeye bakan açık balkon var ya, bir gece orada yat ya da oraya gel. yerden oldukça yüksek ama, orada olduğunu bilirsem ne yapıp edip tırmanırım."
caterina şu karşılığı verdi:
"sen gelmeyi göze alırsan, ben de balkonda yatmanın yolunu bulurum."
ricciardo geleceğini söyledi. kaçamak bir öpüşmeden sonra birbirlerinden ayrıldılar.
ertesi gün -mayısın son günleriydi- genç kız annesine sıcaktan yakındı, bir gece önce uyuyamadığını söyledi. annesi:
"ne sıcağı kızım? geceleri serin bile oluyor." dedi.
caterina annesine şu karşılığı verdi:
"anneciğim, 'bana göre serin' derseniz haklı olabilirsiniz. genç kızların kanının, olgun kadınların kanından daha sıcak olduğunu unutmayın."
bunun üzerine kadın şunları söyledi:
"haklısın kızım. ama havayı senin istediğin gibi ısıtmak ya da soğutmak benim elimde değil. her mevsimin sıcaklığına katlanmak zorundayız. bakarsın bu gece daha serin olur, sen de rahat uyursun."
"tanrı'nın sesinize kulak vermesini dilerim." dedi caterina. "ama yaza doğru giderken geceler serinlemez."
"peki ne yapmamı istiyorsun?" diye sordu kadın.
caterina şu yanıtı verdi:
"babamla sen izin verecek olursanız, babamın odasının yanındaki, bahçeye bakan balkona küçük bir yatak serip yatarım. bülbül sesleri dinleyerek uyurum. orası serin, sizin odanızdan daha rahat olur."
anası da şunları söyledi:
"merak etme kızım. babana söylerim. o ne derse öyle yaparız."
messer lizio karısının dediklerini dinleyince, belki yaşlılığın da getirdiği bir huysuzlukla karşı çıktı:
"bülbül sesi dinleyerek uyumak da ne demek? ağustos böceği sesiyle uyusun yine." dedi.
caterina babasının ne dediğini öğrenince sıcaktan çok öfkeden uyuyamadı o gece. üstelik durmadan sıcaktan yakınarak anasını da uyutmadı. kadın ertesi sabah messer lizio'ya:
"messer" dedi, "kızınızı yeterince sevmiyorsunuz. balkonda yatsa ne çıkar? bu gece sıcaktan yatakta dönüp durdu. sonra, bir genç kızın bülbül sesini sevmesine niye şaşıyorsunuz? gençler kendilerine benzeyen şeyleri severler."
messer lizio bunları dinleyince:
"peki" dedi. "balkona istediği gibi bir yatak serin. yatağın etrafını şayak bir perdeyle çevirin. orada yatıp istediği gibi bülbül sesi dinlesin."
babasının kararını öğrenen genç kız hemen balkona bir yatak serdirdi. gece orada yatacağı için, ricciardo'yu görünce, önceden kararlaştırdıkları bir işareti yaptı. ricciardo ne yapması gerektiğini anladı.
kızının gidip yattığını gören messer lizio, odasının balkona açılan kapısını sürgüleyip yattı. ricciardo her yerin sessizliğe gömüldüğünü görünce merdivenle bir duvara çıktı. taşların çıkıntısına basarak oradan başka bir duvara geçti. düşme tehlikesini göze alarak balkona ulaştı. kız onu gürültü etmeden; ama büyük bir sevinçle karşıladı. üst üste öpüştükten sonra birlikte yattılar. gece boyunca birbirlerinden zevkler aldılar, birçok kez bülbülü öttürdüler.
uzun uzadıya keyif aldılar ama gece kısaydı. istemeseler de gün ağarıyordu artık. hem sıcağın hem de oynaşmanın etkisiyle çırılçıplak uyudular. caterina sağ kolunu ricciardo'nun boynuna dolamış, sol eliyle de, kadınların erkeklerin önünde adını anmaya utandıkları o nesneye sarılmıştı. gün doğduğunda böyle uyuyorlardı.
gün doğunca messer lizio kalktı. kızının balkonda yattığını anımsayarak, yavaşça balkonun kapısını açtı. "bakalım bülbül caterina'yı nasıl uyutmuş bu gece" dedi, kendi kendine. gürültü etmeden, yatağın şayak perdesini kaldırdı. ricciardo ile kızın çırılçıplak, üstleri açık, birbirlerine sarılmış olarak yattıklarını gördü. ricciardo'yu tanıdı. geri dönüp karısının odasına gitti. karısını uyandırdı:
"çabuk kalk, kadın" dedi. "gel de kızının nasıl bülbül sevdiğini gör. bülbülü yakalamış, elinde tutuyor."
"nasıl yakalamış?" diye sordu kadın.
messer lizio:
"hemen gelirsen görürsün." dedi.
kadın hızla giyinip sessizce messer lizio'nun peşinden gitti. yatağın başına gelip de perdeyi kaldırdıklarında madonna giacomina kızının bülbülü yakalayıp sıkıca elinde tuttuğunu ve öttürmek için can attığını gördü. ricciardo'nun, kızını kandırmış olduğunu sanıp bağırmak, oğlana çıkışmak istedi. messer lizio engel oldu.
"kadın, beni seviyorsan sesini çıkarma ki, yakaladığı şey onun olsun." dedi. "ricciardo soylu, varlıklı bir çocuk. tam bize göre bir damat. buradan sapasağlam çıkıp gitmek isterse kızımızla evlenecek. böylece bülbülü de yanlış bir kafese değil, doğru kafese koymuş olur."
kocasının bu olaydan sarsılmadığını görünce kadın da sakinleşti. kızının iyi bir gece geçirmiş olduğunu, dinlendiğini ve bülbül yakaladığını düşünüp o da sesini çıkarmadı. çok geçmeden ricciardo uyandı. günün ağarmış olduğunu görünce ölüm korkusu kapladı içini. caterina'ya seslendi:
"sevgilim, sabah olmuş, ne yapacağız şimdi?"
bu sözleri duyan messer lizio yaklaşıp perdeyi kaldırdı.
"iyi bir şey yapacaksınız." dedi.
messer lizio'yu gören ricciardo'nun sanki yüreği yerinden oynadı. kalktı, yatağın üstüne oturdu.
"messer" dedi, "tanrı adına bağışlayın beni. alçaklık, namussuzluk yaptığımı, ölümü hak ettiğimi biliyorum. ne isterseniz yapın bana. ama yalvarırım canıma dokunmayın, bağışlayın beni."
messer lizio şunları söyledi:
"sana beslediğim sevgiye, güvene yaraşır biçimde davranmadın. ama mademki olanlar oldu, gençliğin böyle bir hata işlemene yol açtı, ölümden kurtulmanın, namusumu temizlemenin yolu caterina ile evlenmen. caterina bu gece senin oldu, ömrü boyunca senin olsun. kendini ancak böyle bağışlatır, canını kurtarabilirsin. böyle yapmayacak olursan, ruhunu tanrı'ya teslim etmeye hazır ol."
bu konuşmalar sırasında caterina bülbülü bırakmış, üstünü örtmüştü. hıçkıra hıçkıra ağlayarak babasından delikanlıyı bağışlamasını istiyordu. bir yandan da ricciardo'ya, geçirdikleri gece gibi geceler geçirebilmeleri için, messer lizio'nun isteğini yerine getirmesini söylüyordu. ricciardo'ya uzun uzadıya yalvarmak gerekmedi. yaptığı hatadan duyduğu pişmanlık, hatasını gidermek isteği, ölüm korkusu, canını kurtarmak çabası, ateşli sevdası ve zaman yitirmeden güvence içinde sevdiğine sahip olabilmek isteği ricciardo'nun, lizio'nun dediklerini kabul ettiğini söylemesine yol açtı. messer lizio madonna giacomina'dan bir çift yüzük istedi ve ricciardo, caterina ile anasının babasının önünde nikahlandı. nikah kıyıldıktan sonra messer lizio ile karısı uzaklaştılar. giderken de:
"dinlenin şimdi. ayağa kalkmaktan çok dinlenmeye gereksinim duyuyorsunuzdur." dediler.
messer lizio ile karısı gidince gençler birbirlerine sarıldılar. o gece altı mil yol almışlardı, kalkmadan önce de iki mil giderek ilk günü kapattılar. kalktıklarında, ricciardo messer lizio ile daha ayrıntılı bir görüşme yaptı. birkaç gün sonra dostlarının ve akrabalarının katıldıkları bir törenle caterina ile bu kez kurallara uygun bir biçimde evlendi. kızı büyük bir alayla evine götürdü ve parlak bir düğün yaptı. karısıyla uzun yıllar mutlu bir yaşam sürdü. gece gündüz demeden, canları istediği zaman bülbül öttürdüler.