barış bıçakçı
kadınlar kendileri için şiir yazılmasını neden ister? kendilerini feda etmeyi, yok olmayı, hiç olmayı arzuladıkları ve onlara adanmış bir şiirle bu arzu arasında, biz erkeklerin göremeyeceği şık bir bağ gördükleri için mi?
arzu ahlakla çatışma eğilimi gösterirse ilişkinin de hesap işi olması zorunluluktur.
batı'nın kavramları vardı; çünkü yaşayanların kavramları olurdu, yaşamayanların yasakları, suçları, günahları.. kavramlar bir bakıma özgürlüktü. ne çok kadın ve erkek yaşadığıyla yetiniyor. karı koca olmakla yetiniyor. oysa kafalarında bir aşk kavramı olsaydı, yaşadıklarıyla yetinmez, kurulu düzenlerini yerle bir etmek pahasına aşkın peşinden giderlerdi. kavramlar hayatı en üst imkanlarına genişletmenin araçlarıdır.
hayatımız: uzun mihnet, lezzetsizlik, renksizlik ve keder devrelerinin arasına serpiştirilmiş kısa saadet dakikaları..
uzağımızdaki her şey biraz olağanüstüdür, olduğundan biraz daha fazladır.
yıldızlı bir gecede, gökyüzünün altında kendini acemi ve çaresiz hissedersen, bu, yıldızlara bakarak başka şeyler düşündüğün içindir. yıldızlara bakarak yalnızca yıldızları düşünmek gerekir.
kendisi de sayısız insan tarafından anlatılmış sayısız hikayeden ibaret olan gerçeği kim bilebilir ki?
yaşamak aslında birbirinden kopuk yaşantılar arasında bağlantılar kurmaktır. bir hatırayı diğerine bir fotoğraf albümü değil yaşayan bir insan bağlar.