bir yağmurla çıkıyor rıhtımına
sıkıntının, büyük kayıkların
dönüşünü gözlüyordu
akşam balığın karnında bekliyor
fitili tütüyordu servilerin
ve yazılar dallar arasında
mahallenin deniz koktuğu
kamburun atla dolaştığı
saatlerin saatlere benzediği
bir günde bekliyordu
insanların dönmesini oraya
oysa bir delik kalıyordu
yerinde umutların, kara bir yelken
yarını olmayan iskelede
mevsim, tonozların altından
geçerek basıyordu toprağa
çöp yığınları leşler
yeni sözcükler otta ve yaprakta
yabancı bir kıpırtı ruhumuzda
bir tüy düşüyordu suya
karayelin dişlerinden geçirdiği
akşam balığın karnında bekliyor