joanne greenberg
yaşamak savaşmak demektir.
sevdiğiniz insanları korumak için hiçbir zaman dünyayı yeniden kuramazsınız. ama bunun için uğraşmış olmanızı haklı göstermek zorunda da değilsiniz.
insan mahkum olacaksa, güzel olmalı; yoksa dram yalnızca bir komedi olur.
akıl hastası olmanın en kötü yanı, hayatta kalabilmek için ağır bir bedel ödenmesidir.
tulumdayken gözüne bir saç telinin girdiği oldu mu hiç? insan ellerini uzatamayınca, bu lanet olası küçük rahatsızlıklar dünyanın en büyük sorunu haline gelir.
hastane yemeklerinden zevk almanın gizi, yemeklerin ne olduğunu fark edemeyecek kadar hasta olmaktır.
bazıları için hiçbir şey olanaksız değildir.
bazen insan boyun eğmeyeceği bir şeyle savaşmak zorunda kalıyor ve deliliğin güvenli bir şey olduğu bir yere sığınıyor.
dünya dikensiz gül bahçesi değildir.
sana hiçbir zaman gül bahçesi vadetmedim. hiçbir zaman kusursuz bir adalet vadetmedim. ve hiçbir zaman huzur ya da mutluluk da vadetmedim. sana ancak bütün bunlarla savaşma özgürlüğüne kavuşmanda yardımcı olabilirim. sana sunduğum tek gerçeklik savaşım. ve sağlıklı olmak, gücünün yettiği kadarıyla, bu savaşımı kabul edip etmemekte özgür olmak demektir. kusursuz, güllük gülistanlık bir dünya masalı koca bir yalandır. üstelik böyle bir dünya çok can sıkıcı bir yer olur.