bir tazı gibi koşar gerçeğin iz bıraktığı yere
bazı yüzler gördükleri her şeyden daha
açık seçik olurlar
o kasvetli aylarda ancak seninle seviştiğim zaman ışırdı hayatım
ateş böceği nasıl yanıp söner, yanıp sönerse insan bir an
görüp yitirerek izleyebilir onun uçuşunu
karanlık gecede. zeytin ağaçları arasında
o kasvetli aylarda büzülüp cansız kalırdı ruh
oysa doğru sana yönelirdi vücut
gece gökyüzü kükrerdi
gizlice sağdık evreni ve hayatta kalmayı
başardık