gerçekten iyi olan, ne çıplak birine "neden elbisen yok?" diye sorar ne de evsiz olana "evine ne oldu?" der.bazı insanların erdemi, bize zenginliğe önem vermememizi öğretmeleridir.
en çok acınması gereken insan, bütün hayalleri gümüş ve altın hülyasına dönüşen kimsedir. onlar bizim önümüze altın ve gümüşten olan zenginliklerini sererler; bizse onların önüne kalplerimizi ve ruhlarımızı sereriz. buna rağmen onlar, hâlâ kendilerini ev sahibi, bizi ise misafir sayarlar.
en zengin ile en yoksul arasındaki fark, sadece açlık çekilen bir gün ve susuz geçirilen bir saatten ibarettir.