dostoyevski
ezilmekten kurtulan aşağılık bir insan, bu kez başkalarını ezmeye başlar.
petrarca: masumluk çoğu zaman uçurumun tam ucundadır.
son derece tuhaf şeylere pek sevinen, gülen insanlar vardır. sarhoş bir köylünün mimikleri, birisinin sokakta ayağının takılıp düşmesi, iki kadının ağız dalaşı -nedendir bilinmez- bazı kimseleri içten bir sevinçle coşturur.
insan, her ayrıntısıyla bilmediği bir olay üzerine yargıda bulunmamalı. suçlamak kolaydır!
bilgisizlik kötülüğün ta kendisidir.
insanın elini ayağını ölünceye dek bağlayacak sözü vermesi hiç de güç değildir.
gençlik aşırı derecede gururludur bazen; genç bir yürek de hemen her zaman ürkektir.
evet, inanıyorum bilimlerin, sanatların.. söz gelimi heykeltıraşlığın.. her neyse işte, anlayacağınız, bütün bu yüce ülkülerin, nasıl söylemeli, kendilerine özgü çekici birer yanları olduğuna. inanıyorum; ama kadınların yerini hiçbir zaman tutmazlar. kadınlar.. kadınlar sizin kişiliğinizi olgunlaştırırlar. bu nedenle onlarsız olmaz.
"zenginde buzağı, yoksulda çocuk bol olur."
kadınlar için kocalar ancak uzaktayken değerlidirler.
"dünyayı yenmek istiyorsan, önce kendini yen!"