kötü yanlarımızın da tıpkı erdemlerimiz gibi kendi icadımız olduğunu sürekli kendimize hatırlatmamız gerek.emerson: bir yalanı yutarsanız, peşinden gelen her şeyi de yutmak zorunda kalırsınız.
başka birinin yargısına tabi olduğumuzu söyleriz de, yargılarına tabi olacağımız kişileri seçtiğimizi söylemeyiz. kötü yanlarımızın da tıpkı erdemlerimiz gibi kendi icadımız olduğunu sürekli kendimize hatırlatmamız gerek.
diğer seçeneklere değil de cezaya ve suçlamaya müptela olduğumuz sürece, asla hikâyenin tamamını öğrenemeyeceğiz. yalnızca eski hikâyeyi tekrarlayacağız.
mesele neye inandığımız değil, hiç inanıp inanmadığımızdır. mesele kime sadık olduğumuz değil, sadık olup olmadığımızdır.
haset sorunumuza -ki ne istediğimiz konusundaki en iyi, en şaşırtıcı ipucu olabilir bu- bulduğumuz en sıradan çözüm, kendimizi kıskanılır kılmaktır.
dinsel ateistler hiç olmazsa tanrı'nın öldüğüne inanabiliyorlardı; peki erotik ateist neye inanacak?
günah keçileri olmayan bir toplumda daha çok çelişki yaşanırdı. insanlar suçu üzerine atacak ve cezalandıracak biri olmadığında kendilerini çok kırılgan hissederler. insanlar birbirlerinden korunmadıklarında da her şey olabilir.