gece yarısına dek söylenip durmuştun. batı'da yenilikçi şiirlerin birebir çevirilerinden okunduğunu söylemiş, moskova'da kimse çağdaş şiir sanatından anlamıyor diye dert yanmıştın.
bir türlü çıkış yolu bulamadığınız konu üzerinde tüm gece düşündüğü anlaşılan kolya glazkov, sabahın köründe ilk metroya atladığı gibi kapımıza dikilmişti. uykusuzluktan şişmiş gözleri, ayağındaki tuhaf şalvarla dalmıştı içeri. eşikten adımını atar atmaz da zafer kazanmanın gücüyle bağırmıştı:
"kim ne derse desin, uyaksız şiir, saçsız kadına benzer!"
sen kızgın bir aslan gibi bir hamlede fırladın yataktan. yanıtın hazırdı:
"peki sen her tarafı saçlarla kaplı kadının nasıl olacağını gözünün önüne getirebiliyor musun?"