sevgilim sabahın erkenini seviyor
ben geceyi ve esmerliğini onun
o dorukları seviyor, korkuyor bundan
ben rüzgarla buluşan tepeyi, tuhaflığı
ona bir yeşil gülümsüyor
ben, hayatı delice sevdiysem nasıl
diyorum, seni de öyle
o kendi boşluğunda oyalanan günlerde
canı sıkılan bir çocuk gibi uyuyor
ben göğe bakıyorum geceden
kendi çukurunu bulmuş deniz gibiyim
diyorum, yanında
o sabahları eğilip öpüyor denizi
çıplağın çıplağımda, rüzgarın dağımda olsun
esmerliğin gecemde, öyle kal
"bulutlara bak, gidiyorlar, hızla" diyorsun
yağmur bir yalıyor yüzümü bir
duruyor. sabahları eğilip yüzüme
öpüşün geçiyor bir
bir duruyor aklım
su ve rüzgar, dağ ve doruk
sonsuz hepsi
oysa camdaki sardunya gibi üşür
bana biçtiğin ömür
ölüm geliyor aklıma bir
bir, çıplağın çıplağımda
rüzgarın dağımda olsun, esmerliğin gecemde
öyle kal, sana sonsuz sarıldığımda