17.01.2014

balkon

charles baudelaire


hatıralar annesi, sevgililer sultanı 
ey beni şad eden yar, ey tapındığım kadın
ocak başında seviştiğimiz o zamanı 
o canım akşamları elbette hatırlarsın
hatıralar annesi, sevgililer sultanı 

o akşamlar, kömür aleviyle aydınlanan 
ya pembe buğulu akşamlar, balkonda geçen 
başım göğsünde, ne severdin beni o zaman 
ne söyledikse çoğu ölmeyecek şeylerden 
o akşamlar, kömür aleviyle aydınlanan 

ne güzeldir güneşler sıcak yaz akşamları 
kainat ne derindir, kalp ne kudretle çarpar 
üstüne eğilirken ey akşamın pınarı 
sanırdım ciğerimde kanın kokusu var 
ne güzeldir güneşler sıcak yaz akşamları 

kalınlaşan bir duvardı aramızda gece 
seçerdim o karanlıkta gözbebeklerini 
mest olur, mahvolurdum nefesini içtikçe 
bulmuştu ayakların ellerimde yerini 
kalınlaşan bir duvardı aramızda gece 

bana vergi o tatlı demleri hatırlamak
yeniden yaşadığım, dizlerinin dibinde 
o "mestinaz" güzelliğini boştur aramak 
sevgili vücudundan, kalbinden başka yerde 
bana vergi o tatlı demleri hatırlamak 

o yeminler, kokular, sonu gelmez öpüşler 
dipsiz bir uçurumdan tekrar doğacak mıdır 
nasıl yükselirse göğe taptaze güneşler 
güneşler ki en derin denizlerde yıkanır 
o yeminler, kokular, sonu gelmez öpüşler