insanlar alışkanlıkların tutsağıdır.fırıldak bahçesi, aynı adı taşıyan bir burnun arkasındaki tepecikte bir kız gazinosudur. yakın zamana değin varlığını sürdüren bahçe'den, yukarı boğaz ayna gibi görünür. halit ziya, suriye katoliklerinden nuh efendi'nin kendisine o bahçeyle ilgili olarak şu fıkrayı anlattığını söyler:
"sen sarıyer'de oturuyorsun değil mi? fırıldak bahçesi'ni bilir misin? bilmiyor musun? tavsiye ederim, gidip orada bir kahve iç. dünyanın en güzel noktalarından biridir. ben bir yaz, yenimahalle'de oturuyordum. bize bir gün bir ermeni hanım konuk geldi. dames de sion fransız okulu'nda yetişmiş bir hanım. konuğu gezdirmek gerekmez mi? her şeyden önce fırıldak bahçesi aklıma düştü ve 'fırıldak bahçesi'ne gidelim' dedim. 'neymiş, neymiş, fırıldak mı? püf!' diye tiksindi. sustum. aradan 2 dakika geçtikten sonra bu kez fransızca olarak 'mademki orasını istemiyorsunuz, jardin de la girouette var, oraya gidelim' dedim. hemen sevinçten ellerini çırparak davrandı, ayağa kalktı: 'ne iyi! ne iyi! jardin de la girouette! işte oraya gideriz' dedi. böylelikle onu, tiksindiği fırıldak bahçesi'ne götürdüm."
harap mezarlıklarda ölülerin rüyası
gelir ve tekrar doğar ölmüş sandığın aşka
anlarsın ölüm yoktur geçen zamandan başka (ahmet hamdi tanpınar)