her şeyin olabileceği bir yerde ilginç bir şey kalmaz.korku hikayeleri yazmak, neşeli ve insanı coşturan hikayeler yazmaktan daha kolaydır.
deneyimlerin ötesine geçen büyük ve tuhaf fikirler, genellikle insanların üzerinde küçük ve elle tutulur düşüncelerden daha az etkili olur.
ne kadar iyi eğitimli olsalar da, herkesin içinde birtakım batıl inançlar kalır.
sihir numarasından sonra, fantezi yazarının yapacağı tek iş, geri kalan her şeyi insani ve gerçek tutmaya çalışmaktır. arada sırada can sıkıcı ayrıntıların kullanılması zorunlu ve varsayımla sıkı sıkıya bağlantılı olacaktır. asıl varsayımın dışında fazladan bir fantastik ögenin kullanılması, buluşa güvenilmesi mümkün olmayan bir saçmalık havası verecektir. varsayım bir kere öne sürüldükten sonra, ilgilenilmesi gereken tek şey elde edilen yeni bakış açısından insanların neler hissedebileceklerinin ve neler yapabileceklerinin araştırılması olacaktır. hikaye chamisso'nun peter schlemiel'de yaptığı gibi birkaç kişisel deneyimin sınırları içinde tutulabilir ya da guliver'in gezileri'nde olduğu üzere insanoğlunun kurumlarının ve sınırlamalarının geniş bir eleştirisi olacak şekilde genişletilebilir.