en yalnız kişinin bile söyleyeceğinde başkaları vardır.kuşku, bilmenin, bildiğini gelecek içinde bir üst düzlemde yeniden üretmenin ilk aracıdır. onsuz, insan düşüncesi gelişemez. kalıplar ve dogmalar içinde donup kalır; yozlaşır, çözülür, dağılır.
ölmüş bir dili diriltmeye çalışmak ya akılsızlığın, ya gerici özlemlerin simgesi olabilir.
insanın yeni olanakları bulması için eskileri tanıması zorunludur. yeniyi kurmak için eski içinden seçilebilir olanlar vardır. tekniklerden alınacaklar vardır eski alan usul usul temizlenir. sonra nitel bir dönüşüm gerçekleşir.
turgut uyar: her insan bir uygunsuzluktur ölü olmadıkça.
iyidir aşırılıkları denemek. sonunda klasik güzelliğe katmak için derlenmiş bir yığın çiçek olacaksa kucakta.
edip cansever: insanın insana verebileceği en değerli şey yalnızlıktır.
"bilinçlilik, niteliğini nesnel yaşam sürecinin belirttiği bir varoluş biçimidir."
yılsonu yoktur, yılbaşı yoktur, doğum günü yoktur, beş yıl yoktur. üç yüz altmış beş gün altı saat on sekiz dakika yoktur. zaman yoktur. bunu şu yaşına dek anlamadıysan, artık kimse anlatamaz sana. gelmişsin, gidiyorsun.
edip cansever: mutluluk, alışılmış bir kötümserliktir.
o zamanlar ben her gün
vapurları karşılamaya giderdim
istasyonlarda dolaşırdım
tren saatlerinde
vaktimi parklarda
caddelerde geçirirdim
ah, nerden bileyim
yeni bir aşktan önce dolaşıldığını
böyle yerlerde (necati cumalı)
bu dünyada bir iş yapan kişi, yaptığı iş ne olursa olsun, onun hesabını da yapabilmelidir. yani bilinçle yapmalıdır her ne yaparsa.
"hiçbir şey yoktan varolmaz, hiçbir şey yok olmaz."
haberin var mı taş duvar
demir kapı, kör pencere
yastığım, ranzam, zincirim
uğruna ölümlere gidip geldiğim
zulamdaki mahzun resim
haberin var mı
görüşmecim yeşil soğan göndermiş
karanfil kokuyor cıgaram
dağlarına bahar gelmiş memleketimin (ahmed arif)
ozan, bir döneminde hayata, ötekinde tarihe, bir başkasında bilime yönelmez. şiir yazmaya başlamadan çok önce, az ya da çok bir birikme, bilgilenme söz konusudur. bilgi gelir, bir bireşim yeni bilgilerle başka bireşimlere ulaşır. ve sürekli bir seçme. sürekli bir değişim ve nitel sıçrama. şiiriniz bu oluşumu izleyebiliyorsa, o da evrilip değişip geleceğe aktarılarak birikiyorsa ozanlığınız diridir. değilse, yoz bir kalıbı sürükleyip götürüyorsunuz demektir. insanın kendi ölüsünü sürükleyip götürmesi kadar saçmadır bu.