çocukluğumdan unutamadığım anılardan biri de, mahallemizin, özellikle geceleri sık sık basılıp kimi evlerin aranmasıydı. eşkıya kürt kerim'i yakalamaya çalışıyordu polis. yukarı, aşağı diye ikiye ayrılmıştı bizim mahalle. kürt mahallesi de denirdi yukarı mahalleye. çok eskilerde yerleştirilmiş, sütçülük, kürt ırmağı yöresindeki gerçeme'de bostancılık yapan, tütün, tahıl üreten kürtlerdi. bunlardandı eşkıya kürt kerim.mahallenin ünlü varsıl iki tefecisinden, kentte büyük bir kıraathane de işleten biri, sevdiği kadını elinden almış bunun; böyle çıkmış eşkıyalığa. davul gibi gergin göbeğinin üstüne uzanmış altın köstekli, altın dişli, ensesi kat kat, yukarıdan sırıtkan bakışlı iri yarı, tam bir tefeci karikatürü görünümündeki tefeciyi sonraları çok gördüm.
halkın kürt kerim'e sevgisi tefeci varsıllara duyduğu nefretten olmalıydı. mahalleye girip çıktığı bilinen kerim'i kimse ele vermedi. mahallede yakalayamadılar. sonunda, dağda uyurken bir çoban baltayla parçalamış kafasını, dediler. hükümet önünde cesedini halka gösterip fotoğraflarını dağıttılar. onun yeğeni kürt mecit'in de, askerliğini yaparken atış kazasında öldüğü bildirildi! "eğitim zayiatı"na girdi askerlikte!