paul eluard
seni her zamankinden daha çok düşünüyorum. tüm yaşamımın tek sığınağısın. o esmer bedenine, en küçük kısımlarına kadar tapıyorum. sende her şey cazibe ve taşkınlık.
hem umut ediyor, hem korkuyorum. ve özellikle de kendimi kafaca çok yaşlı hissetmekten, artık hiç heyecan duyamamaktan korkuyorum. yaşamı çok hor kullandım. ve seni fazla seviyorum. bunu coşkuyla, inançla, bir düşten öbürüne, seninle ilgili olarak söylüyorum; dünya değiştirdim, seninkine geçtim. aynada bir bak kendine, sevdiğim gözlerine, sevdiğim göğüslerine, sevdiğim organına, güzel ellerine bak, kendini konuşurken dinle, söylediğin şeyi iyi anla, benim tek dostum, neden yalnızca senin dilini anladığımı, neden seni özgür bıraktığımı, senin zevk aldığın şeylerden benim de nasıl zevk aldığımı, neden seni gözüpek ve güçlü ve yalnızca kendi iraden için, benim olan, aşkımızdan benimki gibi muhteşem bir biçimde yükselen iraden için var olmanı istediğimi anla. seni seviyorum, her yerinden çok çok öpüyorum, gözlerimle, ellerimle, ağzımla, organımla. sonsuza kadar seninim. hiçbir şey bana büyük bir istek vermiyor. yalnızca sen varsın! sen gerçek hükümdarısın bedenimin ve zihnimin.