ah benim tatlı çocukluğum. yüreğimin acınası güzelliği, kendimi beğenmişliğim, şaşkınlığım, avuntum..boyumu aşan büyük hayaller kurdum. sonra acı bir biçimde anladım ki benim yaşadığım süre içinde bunların gerçekleşme ihtimali yok. dünya acımasız. pek çok insan ancak bencillik ve canavarlıkla kendini güvence altına alabiliyor. merhametli, onurlu ve uysal olanlarsa her zaman eziliyor. ben kusursuz doğmadım, acemi ve sakardım. iyi bir insan olmaya, vicdanımı temiz tutmaya çabalarken kırıldım. hayat çok ince ve çok kırılgan.
yaşamak bir serüven. yaşamak tükenmek. ben yüce, güzel şeyler aradım ama köklerim kurutuldu. yeniden yeşermeyeceğim.
benim ruhum hep saf kaldı. ben hiç kirlenmedim. ellerimi kire, kana bulamadım. aldanmış olabilirim. doğaldır aldanışlar. kavga içinde çılgınlıklar, yalnızlıklar, tutkular, yalanlar, kuşkular yaşarsın. kırılırsın ve sonra bunlardan büsbütün arınamazsın, içine işler, üstüne siner. yazgın olur geride bıraktıkların.
hiçbir aşk yeni değildir; ya da yalnızca başlangıçta öyledir. gerisi yinelemeler..