mutsuzluk denen şeyden biraz anlarım.bütün dünyada insan vücuduyla onun çıplaklığına ilişkin bakış açısı temelden değişmiş, bununla ilgili duyguların da kesinlikle değişmesine yol açmıştır. öyle durumlar var ki, insan artık gözü kapalı benimsiyor bunları. bizim şehevi duyguları uyarmaktan düpedüz uzak çocuk vücuduna bağışladığımız özgürlük de işte bunlardan biridir.
felaket denen şey insanda onur bırakmaz.
bir söz düellosuna kulak misafiri olmanın her vakit çekici bir yanı vardır. kimi insanlar keyif duyar bundan, komşunun başına gelecek felakete içten içe sevinir, kendilerinin felaketin içinde olmayışlarının tadını çıkarırlar; kimileri de vardır, böyle bir durumda sıkıntı basar içlerini, telaşa kapılırlar.
kendi özgürlüğünü amaçlayan bir irade, kendini bir boşluk karşısında bulur.
sanatçı dediğin nedir? bir palyaço. eleştiri hepsinden yücedir.