gurur

doris lessing

büyük tarlanın kenarındaki ormanlığın bir köşesinde, tüfeğimi elimde gevşek bir şekilde tutarak duruyordum ve bir anda, hayatımda ilk kez görüyormuşum gibi, bacaklarımı fark ettim. çok güzeller, diye düşündüm. esmer, ince, düzgün bacaklar. elbisemi yukarı çektim ve külotuma kadar kendime baktım. vücudumla gurur duydum. başka hiçbir kıvanç bir kızın, bunun kendi vücudu, bunların onun düzgün bacakları olduğunu anladığı ana benzemez. her bakımdan dergilerdeki modeller kadar güzeldim. ama giysilerim.. paramız yoktu. hiç.. hiçbir şey satın almıyorduk. her şeyi, en ufak parçaları bile annem dikiyordu. ama yaptığı elbiseler küçük kızlara göreydi ve her gün o hüzünlü gözlerinin, benim yeni inceliğimi, yeni bedenimi nasıl kınadığını izledim.