yazın bittiği her yerde söylenir
böyle kırmızı kalkan görülmemiştir
ölüleri örten yapraklardan başka
çünkü sahiden yaz bitmiştir
göle bakmaktan usanır insan
koru tutmaktan, yol gözlemekten
çadırlar toplanır, yaralar sarılır
durgun bir yolculuk, uzun bir şapka
artık yaprakları beklemektedir
aşk mıdır kış gelince başlayan
beyaz bir kılıçla yürüyen aşka
bırakmaz olur kuşlarını ülkeler
yazın her yerde bittiği söylenir
yorgunluklar çoğalır silahlardan sonra
kardan mezarları görülür ıssızlığın
ölü öpüşlerin koyuluğuyla
aşk kalmıştır otlarda yılı götüren
cesur savaşçıları taşıyan kışa
her yerde yazın bittiği söylenir
çürür çiçeklere yapışan kanlar
belki uzaktan iki atlı yaklaşır
belki yakından iki yaprak kalkar
akşamın örtüsü derelerde yıkanır
gökyüzünü görünce gecenin devi
çıkarır şapkasından yıldızlar saçar