6.04.2010

bir yaz mevsimi romansı

demir özlü

yeryüzünde insan çok azdır. insan da, aşk da. şu gördüklerin var ya, hepsi birer makettir bunların. insan figürleri. dostlar varsa, bir kent, gerçekten bir kenttir.

kendini öldürmek kadar yapay bir olay yoktur.

yaşam kendimizin yarattıklarıdır.

neşe, toplumla arana koyduğun mesafeden gelir. türk burjuvazisi neden neşesiz; toplumla arasına mesafe koyacak kadar hayal gücü yok da ondan.

insan her yerde bulunabilir.

insansal olan insansaldır, insansal olan insan içindir ve insan doğru bildiği yoldan şaşmamalıdır.

sağır, sağır, sağır bir toplumdu ve her şey bireyin kendi dünyasıyla çerçevelenmişti. kaypak, dönek, vurdumduymazdı her şey.

önemli olan insanın iç yaşamının zenginliğidir.

büyük lokantalarda çok iyi yapılmış yemek az bulunur.

bir yerlerde, belki de biraz bize yabancı olan bir yerlerdeyiz, aynı kaderi paylaşıyoruz; bugün ya da yarın aynı kaderi paylaşacağız.