kimi zaman dokunamayacağınız şeyler dokunabileceklerinizden daha gerçektir. örneğin korku, nefret ve yalnızlık bence bir bacaktan daha gerçek. ve ruh, her gün neredeyse tutabileceğiniz kadar büyür.
hapishanede şartlı tahliye ümidi olmadan bir ömür geçirmek ölümden beterdir. ölüm şartlı tahliyedir. ölüm gerçek bağışlamadır.
insanlar insanlara kötü şeyler yaparlar. bu yüzden dünyada bu kadar çok tutuklu var. insanlar insanlara tecavüz eder, soyar, döver ve aldatırlar. ama en kötü suç ihanettir. ve bunun için hapishane koşulları yoktur.
bir adam kendi oğlunun ölümünü görecek kadar yaşamamalı.
birisini öldürmek mi istiyorsun? göğsüne bir şiş sapla. birisine işkence mi etmek istiyorsun, yalnızlığını büyüt. arkadaşlık ve barış için düşkünleştikçe bunu her yerde arayacaktır. ve bunu bulamayacağını fark edince, kendi kendisini yok eder.
uyuşturucular cevap değildir; sadece soruları zorlaştırırlar.
bütün o küçük acılar ve sancılar nihayetinde bir şeye bağlanır: vücut, zihin; vücut, zihin. ya beraber çalışabilirler ya da ikisi de çalışamaz. bedeninize iyi bakmalısınız. zihninize iyi bakmalısınız. vücudunuzu sevmelisiniz, çoğu kişi sevmez. çoğu kişi bedenlerinden nefret eder. vücudunuzu sevmesi için zihninizi ikna etmelisiniz. şişman bile olsanız ya da çalışması gerektiği gibi çalışmıyor bile olsalar, vücudunuzu sevmelisiniz; çünkü tutunabileceğiniz bir tek bu var. tek sahip olduğunuz bu.