ben öbür uyluğun özlemini çeken bir dizdim.
en sevecen sözcüklerimin tınısı senin kalçalarındaydı.
topukların benim başparmaklarımdı.
kabalarım senin avuçlarındı.
senin ağzının bir köşesine gizlenmiştim. sen orada dilinle kurcalıyordun beni. bulunacak bir şey yoktu ki.
sen şişmiş gırtlağın, ben mideme gömülmüş ayaklarımla; sen bükülmüş bacakların, ben gövdene yaslanmış başımla öylece yatarken, senin kamışındım ben.
sen, dölyatağının kara taçyapraklarına düşüp gül kesilen ışıktın.
çiçeklerinin toprağındaki damar kabarmıştı.