mutluluk kısa, yalnızlık ise uzundur.bütün vücudu ve ruhuyla kendini işine vermeyen, ustalığa erişemez.
çiçeklerin ömrü kısadır; fakat apaçık bir yaşamaları olur. gelecek yıl da tomurcuklar verecek ve açacaklardır. tıpkı tabiatın yaşaması gibi.
bir insan o kadar doğru olamaz; öteyi beriyi düşünmek zorundadır çünkü.
yine böyle olmak daha iyi değil mi? kuzey dağı sediri gibi dosdoğru bir çocuk, belki sevilmeye çok daha layıktır; ama dünyada böylesi nerde? günün birinde nasıl olsa feleğin tokadını yer. ağaç eğri olmuş, rüzgarlı olmuş ne çıkar; yeter ki büyüsün.
elli yaşındaki bir erkek kendi alışkanlıklarıyla yaşar.
doğmuş olmanın anlamı, tanrı tarafından dünyaya fırlatılıp atılmak değil midir?
artık sorma bu eski şeyleri! bu dünyada nereye ve ne zaman bir incinin düştüğünü kimse bilemez.