yalnızlık

melih cevdet anday

on bir ay balkonun parmaklığından eve uzanır, mora çalan mavi yapraklar içindeki küçük sarı çiçekleriyle. güneş tümdengelim gibi, bir adım geri atmış, açık denizi giydiriyor, kılıç gibi parlatıyor sabahı. sabırsızlanıyorum. kömür kokusu yaşamım. gözleri uykusuzlukla kırpıştıran toprak. yabanıl hurma, kedi gibi silkiniyor. dikişsiz gökyüzü. saat ve pencere susmuş. köylüler dağın eşiksiz gölgesinden çıkıp düğün havası söylüyorlar. yalnızlık, gözleri iyi görmeyen yaşlı bir kadının torunu. güneşlenmeye çıkmışlar el ele.