insanlar aklın alamayacağı kadar dar kafalıdır.bu herkes için böyledir: insan şu ya da bu kadının kendisi için vazgeçilmez olduğunu söyleyecek durumda değildir. böyle bir gereksinim yoktur erkekler için. ne fiziksel olarak ne de kafaca. hiçbir erkek için vazgeçilmez, belli bir kadın tipi yoktur. hepsi çok patavatsızdır.
hiçbir şey aksiliklerin tümünden azade değildir.
bakış açıları çok dardır kadınların. düş kurmayı bilmezler. bütün bir yaşamı varlıklarıyla doldurabileceklerini sanırlar. ama aslında o kadar çok şey var ki yaşanacak.
insan hiçbir şeyden tat alamaz olunca daha uzağı görebiliyor.
çirkin kadınlar, doktorların özel olarak kullanılmasnı öğütlediği ilaçlar gibidir. piyasada asla satılmazlar; ama doktorlar özel hastalarına onları kullanmalarını öğütlerler. yalnızca bu yolla satılabilen şeylerdir. kulağa fısıldanan, kulaktan kulağa yayılan şeyler. bu kadınlar, yani çirkinler kendilerini tanıyan insanlarla evlenirler. ya da kokularıyla tembel erkekleri ve benzerlerini yakalarlar.
körler ülkesinde sokuru kral yaparlar.
insan bir kadını terk edecek ya da onu serbest bırakacaksa bu işi kadın sıfırı tüketmeden yapmalı. yaşamım boyunca benim temel ilkem bu olmuştur.
kızlar yüzünden ağlamamalı insan. hiçbir kız buna değmez.
insanın, sonunda hiçbir şey elde edemeyeceğini bile bile ölesiye çalışan birtakım adamlar olduğunu düşünmesi korkunç bir şey. günde sekiz saat büroda kalan insanlar; günde sekiz saat büroda kalabilen insanlar.
charles baudelaire: akıllı bir kadını sevmek oğlancılara özgü bir zevktir.
çalışmak insanı oyalar ve ona kaygılarından ve günlük yaşamın yüklerinden kurtulma yetisini kazandırır.
bağışlamanın en iyi yolu unutmaktır.