yaşadığımız her gün kendi kaderimizi yazarız.
ilkel çorbadan meydana geldim. annemin kanında emekledim. görülmeme umuduyla, insanların arasında saklandım. ama bir gün geldi, bacaklarım çıktı. ayağa kalkabildim. eş oldum, baba oldum. evrim geçirmeliydim. hayatta kalmamın tek yolu buydu.
korku güçlü bir harekete geçiricidir.
işlerin iyi gitmesi, tanrı'nın "kıçını iyi kolla; çünkü çok kötü bir tekme yemek üzeresin." demesi demek bence. hem de en sıkısından.
her zaman alternatif yollar vardır.
hayatta yaptığın her şeyin bir sonucu vardır. kontrolünü kaybedip güçsüzleştiğin an her şey biter.
abur cubur, yol seyahatlerinin yazılı olmayan kuralıdır.
bir insanı gerçek anlamda tanımak imkansız.
hayatta birçok kez insan denen bilmecenin hayati parçaları bende eksikmiş gibi gelir. bu da onlardan biri.
başkalarının sorunlarını kendiminkilerden her zaman daha açık ve net görebiliyorum.
insan bir kez aklına koymayagörsün, yapabileceği şeyleri görmek inanılmaz.
her şeyin her şeyle bağlantısı olduğu söylenir. kelebek etkisi. ufak bir göle bir çakıl taşı atarsınız ve dalgalar dışarıya doğru yayılıp her şeye dokunarak onları etkilerler. ta ki sonunda bir balığın kollarının ve bacaklarının çıkıp sudan çıktığı güne kadar. ve bir kaya alıp diğer iki balığın kafasını ezer: işte ilk seri katilimiz.