lucy hughes, "dırdır faktörü"nün yaratıcılarından biriydi. yıllardır pazarlamacıların canını sıkan bir sorunun çözümüydü bu. ürün satın almak isteyen, fakat kendilerine ait paraları olmayan küçük çocuklardan nasıl para sızdırılabilir? birkaç yıl önce hughes, reklamların çocuklara bir şeyler satın aldırtmayı değil, bir şeyler satın almaları için ebeveynlerine dırdır etmelerini sağlamayı hedeflemelerinin gerekliliğinin farkına varmış.lucy hughes: "çocuklar tv seyrederken hayret verici oluyorlar. reklamlara çok dikkat ediyorlar. aslında kaç kişi reklamlara dikkat ediyor ki? ebeveynler arasında muhtemelen bu oran oldukça zayıf, bayağı düşük." çocukları hedef alma, pazarlama açısından bakıldığında çok mantıklı; çünkü bu durum, reklamcıların medya hakkında bilgi sahibi ebeveynleri atlamalarına ve çocukların ebeveynleri üzerinde kullandıkları hatırı sayılır ikna gücüne tutunmalarına izin veriyor. ayrıca yetişkinlere nazaran çocukları manipüle etmek daha kolay.
amerikan pediatri akademisi, 8 yaş altı küçük çocukların gelişimsel açıdan, reklamların niyetini anlayamadıklarını ve aslında reklamların iddia ettiği şeyleri doğru olarak kabul ettiklerini ifade ediyor. işin aslı, 8 yaş altı çocuklar reklamları normal televizyon programlarından ayırt edemezler.