bilirim yalnızlık üşütür insanı
kalp daima sevecek birini arar
hatırlar bakışlarda kalan aşklarını
avuçları hafif terli, yanakları al al
ağaçlıklı yollarda akşam dolaşmalarını
aşkı şehirler yaratır, şehirler yaşatır diyorum
gün gelir aşklarıyla anılır şehirler anılırsa
niyetim sevdalı sözler etmek de olmasa
izmir için ne yazarsam sana adıyorum
kötülüğün kökü derindedir
sevgilerin kuşkuları uykuda
hatırla zengin amon rahiplerini
kötülük ne çabuk din değiştirir
kurur ışıkta zehirli çiçekleri
dirilir boy atar karanlıklarda
bir aşk, bir kavga
yitirilebilir de
sürdürür öyküsünü
her taş düştüğü yerde
ey papazları
yeni dünyanın
ilericilik adına
alın yasaklarınızı
kafanıza çalın