"ne mutlu ruhta fakir olanlara; çünkü göklerin krallığı onlarındır." (matta)doğal insanın, sağlıklı insanın iyi yemesi, iyi içmesi, iyi aşk yaşaması gerekir. okumak, yazmak ve düşünmek; bunların tümü bedbahtlıktır, talihsizlik getirir.
kötü eğitiliyoruz biz. bütün sakatlıklar, daha çocuk yaşta beyinlerimize doldurulan, herkesi öbür dünyaya yönlendiren hurafelerden kaynaklanıyor. bu dünyayı bırakıp mevhum bir fikre yapışmışız. öbür dünyadan dönüp de bize haber getiren var mı acaba? anamızdan doğduk mu, ölene kadar ahiretimiz için ağlıyoruz. yaşamak mı denir buna?
buddha: yeryüzünde hiçbir şey kalıcı değil. yaşam, iki tahtanın birbirine sürtünmesiyle oluşan, bir an parlayıp tekrar sönen kıvılcıma benzer. ama biz nereden geldiğini ve nereye gideceğini bilmeyiz.