suçluluk freud'a göre ben'in, üstbenin eleştirisini algılama biçimi olan bilinçli ya da bilinçdışı aşağılık duygusudur.hayat tuhaflıklarla doludur ve katlanılabilir olmasını bu tuhaflıklara borçludur.
kader, insanın kendi hayatına hiçbir zaman gerçekten sahip olamayacağının açık tehdididir.
hayatı, baştan sona "ölüme yolculuk" olduğunu bildiğimiz halde, hevesle sürdürmemizin sırrı şeytani cazibesinde gizlidir.
insanoğlu gerçeklerden kaçar; çünkü efsanelere inanmaya meyyal doğar.
yalan, hayatı katlanılır kılandır.
ölüm ve süreklilik paralel olarak yaşamı belirler. insan bu paradoks yüzünden deliliğe bu kadar yakın yaşar.
sırlarla yaşamak büyük bir hünerdir.
met-üst: tırtılın kaderi, kelebek olmak ve güzel ölmektir.
heves, içinde tehlike olduğu hep unutulan bir lunaparktır.
gerçekler rüyalara saklanmayı sever.
yaşamanın ilk şartı bir gün mutlaka ölmektir.
cinayet işlemekle cinnet geçirmek arasında dilbilimsel bir bağ yoktur. her iki kelime de bambaşka köklerden; ancak benzer seslerden gelir ve tuhaf bir şekilde aynı yere varır.
şair, sözü kendince söyleyendir.
sıradan insanların yaşamları bile şaşırtıcı öykülerle doludur.