8.05.2011

insanları seveceksin

erich maria remarque

tam zamanında içilecek bir sigara, dünyanın bütün ideallerinden daha iyidir.

korku ve can sıkıntısı arasında bocalayan bizler, oyalanacak her şey karşı minnettar kalırız.

merhamet; bir acı değil, başkasının felaketi karşısında duyduğumuz gizli bir sevinçtir. kendi başımıza veya bir sevdiğimizin başına gelmediği için sevincimizden aldığımız rahat bir nefestir.

suyun altındaki insan tek bir şey düşünür: yine yukarı çıkabilmek. balıkların ne renkte olduğu umurunda bile değildir.

cesaret, gençliğin en güzel süsüdür.

pek az şeye sahip olmaktansa hiçbir şeyi bulunmamak çok daha iyidir. böyle bir insan hemen her şeyin sahibidir.

insan, kendi aşırılıkları içinde büyüktür. sanatta, aşkta, aptallıklarında ve nefretlerinde, egoizminde ve hatta fedakarlıklarında bu hep böyledir.

dünyadaki insanların en önemli kısmında eksik olan şey orta derecede bir iyilik duygusudur.

insan denilen yaratık koskoca bir mucizedir.

bir kağıt parçasının insan üzerindeki müthiş gücü pek hayrete değer. en eski atalarımız gök gürültüsü ya da şimşekten, kaplandan ve yer sarsıntısından, daha yakın atalarımız da kılıçtan, haydutlardan, vebadan ve tanrıdan titrerdi. bizse ister banknot olsun, isterse pasaport biçiminde olsun kağıt parçalarından titreşiyoruz. neander adamının kama ile, romalının kılıç ile, orta çağ insanının veba ile, fakat bizlerin bir parçacık kağıt parçası ile canımıza okumak kabildir.

sessiz iş görmek, başarıyı yarı yarıya sağlama bağlar.

kararsız bir yüzyılda yaşıyoruz. böyle zamanlarda insan çabuk mahvolup gider; fakat o nisbette de çabuk olgunlaşır.

insan hiçbir yere bağlı olmazsa her yerde tanıdıklara rastlar. ne eşsiz macera!

medeniyetin tarihi, onu yaratanların ıstıraplarıyla yazılmıştır.