herkes gerçek kişiliğini saklıyor. en azından arada bir. bazen benliğinizin o bölümünü o kadar derine gizliyorsunuz ki onun orada olduğunu birinin size hatırlatması gerekiyor. bazen de kim olduğunuzu bütünüyle unutmak istiyorsunuz.
koluna ne kadar rütbe takarsan tak, herkesin pisliği kokuyor.
normalmiş gibi yapmanın sakıncası, normal insanların böyle aptalca durumlara düşmeleri.
cadılar bayramına bayılıyorum. yılın bu zamanı herkes bir maske takıyor. sadece ben değil. insanlar, canavarmış gibi yapmanın eğlenceli olduğunu sanıyorlar. ben ömrümü canavar değilmişim gibi yaparak geçiriyorum. ağabey, arkadaş, erkek arkadaş. hepsi de kostüm koleksiyonumun parçaları. bazıları bu yüzden bana sahtekar bile diyebilir. ben kendimi 1001 surat diye düşünmeyi yeğliyorum.
hayat o kadar fani, o kadar kırılgan ki. her nefesimiz son nefesimiz olma potansiyeline sahip.
hepimiz kendimize özgü bir şekilde yas tutuyoruz. ben 6 yaşındakilerin yaklaşımını tercih ediyorum.
kocasından mı şüpheleniyorsun? her zaman kocası çıkar.
gerçeği ancak en yakınlarından saklayarak hayatta kalabilirsin. ve bir terslik olduğunda onları ancak böyle koruyabilirsin.
eylemi yapan, eyleme eklenen bir kurgudan başka bir şey değildir. eylem her şeydir.