ıstanbul'da boğaziçi'nde
bir fakir orhan veli'yim
veli'nin oğluyum
tarifsiz kederler içinde
urumelihisarı'na oturmuşum
oturmuş da bir türkü tutturmuşum
"ıstanbul'un mermer taşları
başıma da konuyor, konuyor aman, martı kuşları
gözlerimden boşanır hicran yaşları
edalı'm
senin yüzünden bu halim."
"ıstanbul'un orta yeri sinema
garipliğim, mahzunluğum, duyurmayın anama
el konuşur, sevişirmiş; bana ne
sevdalı'm
boynuna vebalim!"
ıstanbul'da boğaziçi'ndeyim
bir fakir orhan veli
veli'nin oğlu
tarifsiz kederler içindeyim