hapiste gardiyanların tacizine uğramaktansa her gün paranoyak davranmayı tercih ederim.
yaptıklarımızı iyi bir nedenden ötürü yaptığımız sürece endişe edecek bir şeyimiz yok demektir. aileden daha iyi bir neden de yoktur.
iyi adamlar hiçbir zaman kötü adamlar gibi ilgi görmez.
maddeyi madde yapan kimyasal bağlardır. fiziksel dünyayı bir arada tutan bu bağlardır. bizi bir arada tutan.
"dostunu kendine yakın tut, düşmanını daha yakın."
"tanrı'yı güldürmek istiyorsan ona planlarından bahset." (musevi atasözü)
kanser teşhisim konulduğunda, kendi kendime dedim ki: "neden ben?" ve sonra geçen gün iyi haberi aldığımda yine aynı şeyi söyledim.
"düşmanını kendin kadar iyi tanırsan birçok çatışmada tehlikesiz dövüşürsün." (sun tzu)
doktorlar kemoterapi sayesinde bir yıl, iki yıl daha yaşamaktan bahsediyor. sanki tek önemli şey buymuş gibi. ama çalışamayacak kadar hastaysam yaşamanın ne anlamı var? yemekten zevk alamayacaksam? sevişemeyeceksem? kalan zamanımda kendi evimde yaşamak istiyorum. kendi yatağımda uyumak istiyorum. her allahın günü 30-40 hap yutup saçımın dökülmesini, ayağa kalkamayacak kadar yorgun halde yatmayı ve başımı kıpırdatamayacak kadar midemin bulanmasını istemiyorum.