sylvia plath
basılmamış bir yazı yığını kadar kokuşmuş bir şey olamaz.
sırça fanusun içinde ölü bir bebek gibi tıkanıp kalmış biri için dünyanın kendisi kötü bir düştür.
hiçbir zaman sıcak bir banyoda olduğum zamanki kadar kendim olamam.
sofrada yanlış bir şeyi biraz küstahça ve doğru hareket ettiğinizi çok iyi biliyormuşçasına yaparsanız durumu kurtarırsınız; hiç kimse görgüsüz olduğunuzu ya da yetersiz eğitim gördüğünüzü düşünmez. üstelik orijinal ve çok esprili bir insan olarak bile tanınırsınız.
genellikle esaslı bir kusmadan hemen sonra kendini daha iyi hisseder insan.
birlikte kusmak kadar insanları birbirine yaklaştıran bir şey yoktur.
iyi bir şiir insanların yüz tanesinin toplamından çok daha uzun yaşar.
birinden hiçbir şey beklemeyince asla düş kırıklığına uğramaz insan.
erkek bir eş, kadınsa sonsuz güvence ister. erkek geleceğe yönelik bir ok, kadınsa okun fırladığı yaydır.
ruh hastalarının suyuna gitmek yararsızdır; onlar için en kötü şeydir bu; büsbütün çileden çıkarlar.
durumu ne denli umutsuzsa, o denli uzak köşelere gizlerler insanı.
insanın kendisi hakkında çok fazla düşünmesinin ilacı, kendinden daha kötü durumda olan birine yardım etmektir.
nefret ettiğim bir şey varsa, o da insanların kendinizi berbat hissettiğinizi bildikleri halde neşeyle hatırınızı sorup "iyiyim" demenizi beklemeleridir.
bir milyon yıllık evrim; ve hala hayvandan farkımız yok.