sayısını unuttuğum günlerce bekleyişten
ben yorgunum, rıhtım taşları yorgun
art arda geçen gemiler durmuyor bu limanda
duranlardan sen çıkmıyorsun
bil ki katıksız sancılara razıyım yokluğun olmasa
bil ki bir avuç biber gözlerime serpilen
ellerimde silinmemiş ellerinin izleri
durup şiirler okuyorum yoluna
içimde sıkıntının en dayanılmaz şekli
kaçıncı kere saatleri susturuyorum
bensiz çözülüp sensiz bağlanması yok mu halatların
tükeniyorum