trenin penceresinden çekilmiş
bir resimden bakar gibi bakıyorsun dünyaya
dünya dersen, paçavralaşmış bir dünya
ülkesinden kaçarken yakalanmış bir zorba
barbut atıyor çöl dekorlu
eski bir fabrika avlusunda gaddar gardiyanıyla
tahta perdede, afişteki yarı çıplak kızın
delikanlıya uzanan kolu yırtılmış
çalpara eşliğinde bir şarkıcı
dirlik düzenlik içinde bir dünyayla dalga geçiyor
karaparaların saçıldığı karanlık gazinoda
işin başlangıcı mı bu sonu mu ortası mı
eskimeyen bir hikaye nerdeyse
küllendikçe sönmeyen o eski ateş