en büyük düşmanımız kendimizizdir.
yatak sırlarını söylemeyen adam zor bulunur.
hepimiz bir şeyler saklarız. başkalarının görmesini istemediğimiz karanlık bir tarafımız vardır. bu yüzden her şey yolundaymış gibi davranırız. gökkuşağı gibi rengarenk kimliklere bürünürüz. belki de böylesi daha iyidir; çünkü bu karanlık tarafların bazıları diğerlerinden daha karanlıktır.
sadece gerçek bir centilmen hatasını kabullenir.
herkes bir arjantin arzusundadır. temiz bir sayfa açabileceği bir yer. ama işin aslı, arjantin arjantin'dir işte. nereye gidersek gidelim kendimizi ve yaralarımızı da beraberimizde götürürürüz. yuvamız ona kaçtığımız yer midir yoksa ondan kaçtığımız yer mi? yoksa her ne koşulda olursa olsun kabul gördüğümüz sığınma yerlerimiz mi? bize daha fazla yuvamız gibi hissettiren yerler. sonunda olduğumuz gibi davranabildiğimiz için.
bir bulmacayı nihayet tamamlamanın en kötü tarafı, eksik parçalar olduğunu görmektir.
hayatta sır yoktur. sadece saklı gerçekler vardır. yüzeyin hemen altında yatan.
bir kalbim olsaydı şu an sızlardı.
çoğu insana ölümle başa çıkmak zor geliyor. ama ben çoğu insan değilim. bana asıl bu keder rahatsız edici geliyor. bir katil olduğumdan değil. neden bu kadar duygulandıklarını anlamıyorum ve bu yüzden de duygulanırmış gibi yapmam zor oluyor. böyle durumlarda güneş gözlüğü bayağı kullanışlı.