yalnızca bir özne anlam yaratabilir.sermayenin ulusüstü devleti, toplumsuz iktidar olarak, iktidarsız toplumlar yaratmaya çalışıyor, devletleri krize sokuyor, politikayı gözden düşürüyor ve politikayı hareketliliğin, esnekliğin, özelleştirmenin, düzensizleştirmenin, kamusal harcamaların ve toplumsal giderlerin azaltılması ile ücretlerin düşürülmesinin, piyasa yasasının oyununu serbestçe oynayabilmesi için sözümona zorunlu addedilen her şeyin gerekliliğine boyun eğdiriyor.
yalnızca bildiğimiz şeyi anlıyoruz ve yalnızca anlayabildiğimiz şeyi biliyoruz.
hiçbir iş adanmayı hak etmez.
bir yandan zihniyetlerin dönüşümü olmaksızın toplum, politika, ekonomi, evrim gösteremez; öte yandan ise zihniyetler yalnızca toplumun tamamı bir dönüşüm geçirirse gerçekten değişebilir.
touraine ayan beyan bir reformisttir; devrimi yalnızca totaliter rejimlere götüren modern öncesi bir proje olarak görür.
özneye saygı, günümüzde iyiliğin tanımı haline gelmiştir. kötülük ise, insan üzerindeki tahakkümü ve insanın bir nesneye ya da bir nesnenin parasal karşılığına dönüştürülmesidir.
insan en değerli sermayedir.
her birimizi özne olarak yaşatan şey, artık "toplumsal bütünleşmeden başka bir şeyden söz etmeyenlerin ahlakçı söylemleri" değil, "aidiyetsizlik, kendi toplumsal rolleriyle kendisi arasına mesafe koyma kapasitesi ve karşı gelme ihtiyacıdır. özneleşme, bir öznellik karşı-kültürüne kendisi hapsetmemek ve tam tersine özneyi aktif olarak yok eden güçlere karşı mücadeleye katılmak koşuluyla, her zaman toplumsallaşma karşıtıdır."