henry miller
gerçek yetmez. gerçek hiç bitmeyen bütünlüğün yalnızca bir çekirdeğidir.
savaş bile böylesi bir yıkıntı yaratmış değildir. savaş bir kenti kül yığınına indirgeyebilir, tüm insanları yok edebilir. ama yeniden ortaya çıkan her şey eskilerine benzer. ölüm, toprak için de ruh için de besleyicidir. yeniden doğuş diye bir şey olamaz. tek göreceğiniz, her biri bir öncekinden daha çirkin olan zehirli katların birbiri üstüne kanser gibi çökmesidir.
her şey belirli bir biçimde, belirli bir yerde. tıpkı aklımızın, tanrı'ya göre bir yerde olması gibi. elle tutulan, görülen dünya, sevgimizin bir haritası. tanrı değil, yaşam sevgidir.
olup biten her şey bir mucizedir. bir şeyler ya olur ya da olmaz, bunun ötesi yok. hiçbir şey cefayla, terle elde edilmez. yaşamın bir parçası olarak gördüğümüz şeylerin büyük bölümü, gözü açık bir uyku, bir can çekişmedir. çünkü bizler uyuma alışkanlığını yitirdik. biz bir yayın ucundaki zemberekli kuklalarız. ne denli çok çabalarsak kutuya dönmemiz o denli güçleşiyor.
cömert olmak biri daha ağzını açmadan evet demektir.
"delilik mantığı yitirmektir. gerçeği değil, mantığı. çünkü öteki insanlar suskun kaldığında gerçekleri söyleyen kanıtlar vardır."