murathan mungan
savaş, bizi kim olduğumuzu bilmediğimiz insanlar haline getirir.
sis havanın şiiridir.
bazen bir şeyi görmek için harcadığımız dikkat, o şeyi sahiden görmemizi engeller.
satranç oyuncularının zihnin derinliklerine çekilen kendilerine özgü gizemli bir suskunlukları vardır. hatta gündelik yaşamlarında rastgele anlardaki suskunlukları bile sıradan bir dalgınlıktan çok, gizem barındıran bu satranç sessizliğinden beslenir.
hırslarımıza hakim olmak konusunda bizi iki şey eğitir: yaş ve yenilgi. ama bunların gene de herkese değil, öğrenmeye açık insanlara yararı vardır.
her çeşit özgürlüğün sahibi için ağrılı bir baş dönmesi zamanı vardır.
geleceğimizi yapan şey, yazgımızdan, bize tanınan olanaklardan, karşımıza çıkan fırsatlardan çok, ruhumuzun şiiridir. bizde olan bir şeydir.
savaşçılarla, çapulcuları ayıran kadınların, çocukların kanıdır unutma! insanı insandan kan ayırır.
kadınlar arasındaki aşkta bir erkeğin hiçbir zaman anlayamayacağı şeyler vardır.
öteden beri, geçmişte çok kan dökülen yerlerin uygarlığın beşiği olduğu söylenir. insanın beşiğinde kan vardır. kan kaynayan topraklarda büyür geleceğin uygarlıkları. kanın gücüdür bu. her dökülen kan bir gün dönüp geri gelir.