acılara gebedir tutkular! kim yatıştırabilir
çok şeyler yitirmiş bir yüreğin ürkekliğini
hızla uçup giden zamanlar, şimdi nerededir
boşunadır artık en güzelin sana nasipliği
bulanıktır ruh, karmakarışıktır başlangıçlar
dünyanın yüceliğini de algılamaz olur duyular
işte o anda yükselir müzik, melek kanatlarının titreşimleriyle
milyonlarca ve milyonlarca ezgiden oluşma bir örgü gibi
alabildiğine sızmaya başlar insanın bütün benliğine
doldurur içine sonrasız bir güzelliği
bir hazza dalar gözler, algılar yüce bir özlemle
hem ezgilerin, hem de gözyaşlarının kutsal değerini
ve böylece rahatlayan çarpıntılı yürek hisseder ki
yaşamaktadır, çarpmaktadır ve çarpmak ister hala
o olağanüstü cömert armağana içten teşekkürlerini
sunmak için kendi kendini yanıtlarcasına
işte o anda -ah, hep sürebilse ne olurdu-
yaşanmıştır artık müziğin ve aşkın çifte mutluluğu