tzu-gung, han ırmağının kuzey bölgelerinde yolculuk ederken, bostanında çalışmakta olan yaşlı bir adam gördü. yaşlı adam, bir sulama kanalı kazmıştı. önce kuyuya iniyor, bir kova su alıp kanala döküyordu. çok büyük bir çaba göstermesine karşılık, aldığı sonuçlar son derece yetersiz görünüyordu.tzu-gung dedi ki: "günde 100 kanalı sulayabilmenin, bunun için de pek az çaba harcamanın bir yolu var. bunu dinlemek ister misin?"
bostancı doğruldu, ona baktı ve sordu: "neymiş o peki?"
"tzu-gung yanıt verdi: "arkası ağır, önü hafif olan tahta bir kaldıraç yap. böylece suyu o kadar hızlı çekersin ki, neredeyse kendiliğinden fışkırır. buna çekmeli kuyu denir."
bunun üzerine yaşlı adamın yüzünde öfke belirdi ve şöyle dedi: "hocam bana derdi ki, makine kullanan kişi işini makine gibi yapar. işini makine gibi yapan kişinin yüreği de makineye benzer ve göğsünde bir makine yüreği taşıyan kişi, yalınlığını yitirir. yalınlığını yitiren kişi ise, ruhunun çabalamalarından emin olamaz. ruhun çabalamalarından emin olamamak ise, samimiyetle bağdaşmaz. söylediğin gibi şeyleri bilmez değilim ama onları kullanmaktan utanç duyarım."