öldük, ölümden bir şeyler umarak
bir büyük boşlukta bozuldu büyü
nasıl hatırlamazsın o türküyü
gök parçası, dal demeti, kuş tüyü
alıştığımız bir şeydi yaşamak
şimdi o dünyadan hiçbir haber yok
yok bizi arayan, soran kimsemiz
öylesine karanlık ki gecemiz
ha olmuş ha olmamış penceremiz
akarsuda aksimizden eser yok