tomris uyar
kuşku, insanı insan yapan başlıca özelliktir.
yaşamak, bir günü daha atlatmak demektir, o kadar.
insanlar ya yolculukta ya sarhoşken kendilerini açığa vururlar.
hem onurlu bir birey hem saygıdeğer bir vatandaş olmak, at üstünde giderken sakız çiğnemek kadar zordur.
denize inmek medeniyetin şiarıdır.
dünya toplumlarına geniş bir açıdan bakmayı öğrendiniz mi, gençlikteki inançlarınız tavsar, eski kavgacılığınız kalmaz.
yıpratıcı kaçamaklar yapıp yalan söylemektense kendi kabuğumda yaşamak daha kolay geliyor.
bir de baktım, ona mutsuzluğumdan söz ediyorum. gözlerim yaş içinde. ne kadar mutsuz olduğumdan, yalnızlığımdan, ölesiye çaresizliğimden, yıllardır bana aykırı, ne aykırısı düpedüz bana düşman, bana kinli, yalnız bana değil her türlü inceliğe, kültüre, güzelliğe kinli, budala, kaba bir kadınla aynı evi paylaşmak zorunda kaldığımdan. gençlikte bir toyluk edip yanlış yapmayacaksın; yoksa..
* "otuzların kadını" ve "aramızdaki şey" ile birlikte.